Nice Travels

In het laatste verslag gaf ik aan wat ik de in de tijd van 18 februari tot 28 februari zou doen. Dit was dan ook mijn planning, behalve dat mijn tas gestolen was in Coolangatta. Hierin zat vrijwel alles: telefoon, camera’s, paspoort etc. Na direct aangifte te hebben gedaan en de bankpassen te hebben geblokkeerd, heb ik contact opgenomen met m’n ouders. Gelukkig kon mijn moeder veel voor me doen en regelen vanuit Nederland. Dat was superfijn.

De planning voor de dagen hierna moesten nog gemaakt worden. Voor mij was het dan ook vrij duidelijk. Ik zal naar Sydney moeten om hier een nieuw paspoort aan te vragen bij het generaal-consulaat.
Een vervelende ervaring, maar elke evaring is weer een rijker...

18 Februari:
Ik kwam op deze dag aan in Brisbane, hier besloten Morten en ik een Pennyboard goedkoop te kopen om zo makkelijk de stad te verkennen. Brisbane is een mooie stad waar veel te doen en te zien is. Er is een rivier dat dwars door Brisbane slingert, dat mooie uitzichten over de stad biedt.

20 Februari:
Van Brisbane ging ik naar Surfers Paradise. Het is wat ironisch, want Surfers is niet echt bepaald een paradijs voor surfers want de golven zijn niet echt goed. Wel is het een paradijs voor feestvierders, want er zijn vele terrasjes, pubs en clubs. Ik was er slechts voor één nacht, dus hebben we in de avond een terrasje gepakt.

21 Februari:
Coolangatta was next. Dit ligt in de Gold Coast. Het is nog Queensland, maar het ligt aan de grens van New South Wales. Hier is een wereldberoemd strand voor professionele surfers: Snapper Rocks, waar elk jaar een competitie wordt gehouden. Ik heb gesurfd op het naastliggende strand: Greenmount beach. Helaas geen hele goede herinneringen aan Coolangatta want hier werd mijn tas gestolen.

23 Februari:
Vanaf Coolangatta ging ik naar Byron Bay, waar veel activiteiten op de planning stonden, zo heb ik hier Kayaken met dolfijnen gedaan... zonder dolfijnen, wel een schildpad. Ook ben ik op een dagtour naar Nimbin, het hippiedorpje ten westen van Byron Bay geweest. Dat was een erg bijzondere ervaring. Het bestaat maar uit één echte hoofdstraat. Het is alsof je in een andere wereld terecht komt, terug in de tijd. Verder heb ik hier een van de gaafste dingen ooit gedaan: Ik heb hier voor het eerst ge-skydived. Uit het vliegtuig springen vanaf ongeveer 14/15 duizend voet, met een vrije val van circa 50 seconden. Dit was super gaaf. Verder heb ik veel gesurft op super goede golven. Enkele golven waren tussen de 2 – 3 meter, en dat is erg hoog :). Verder in Byron Bay heb ik het vervolg van mijn trip geboekt. Ik ga naar de Great Ocean road en ik ga een Outback tour doen. Hier heb ik lang opuit gekeken.

Vervolgens ging ik dus naar Sydney en verbleef ik hier voor een week. Ik moest dus naar het Consulaat-Generaal voor een nieuw paspoort. Deze aangevraagd en nog met vele mensen afgesproken en gezellig wat gedronken die ik tijdens het reizen had ontmoet en in Sydney wonen op het moment. (Sydney is een plaats waar backpackers makkelijk werk kunnen vinden, velen werken hier dan ook).

Vanaf Sydney nam ik de nachttrein richting Melbourne voor een paar nachten. Hier heb ik de stad wat verkend, nog met mensen afgesproken die ik leerde kennen op Surfcamp lang geleden. Ook nog een bezoekje St Kilda beach gebracht, waar je ’s avonds bij de pier wilde pinguïns kunt spotten. Deze heb ik (nog) niet gezien, maar ik ga binnenkort terug naar Melbourne voor iets anders super gaafs: Ik ga naar de Formula 1 op zondag 26 maart.

In Melbourne werd ik opgepikt door Groovy Grape tours, om van Melbourne naar Adelaide een Great Ocean Road tour te doen. Dit was super mooi. De tour is all inclusive, dus ik hoefde me geen zorgen te maken over eten, water en accomodatie.

De tour:
Dag 1: Ik werd dus opgepikt en we reden met nog zo’n 15 anderen richting de Great ocean road. Ik kende niemand die in de bus zat, maar het leek een leuke groep te zijn. Dat was het ook absoluut. Ik raakte al direct aan de praat met de mensen de vlakbij mij in de bus zaten. Onze eerste stop was in Surf City, een plaats waar surfen dus erg groot is haha. Hier een bakje koffie en dan weer door. De route was erg mooi. We stopten bij een aantal super mooie uitzichtpunten en stranden. Vervolgens kwamen we aan bij onze eerste accomodatie. Hier de spullen uitgeladen en vervolgens gingen we naar de 12 Apostels (het zijn er maar 8, geloof ik) voor zonsondergang. Het was vrij bewolkt, maar desalniettemin was het ongelofelijk mooi. De hele kustlijn tot zo ver trouwens. Met een biertje hebben met de hele groep naar zonsondergang gekeken en uiteraard vele foto’s gemaakt. Terug in de accomodatie hebben we met de groep pizza’s gegeten en gezellig wat gedronken.

Dag 2: Als eerste op de planning stond London Bridge, een natuurlijke brug, die geen brug meer is. Want zo’n 10 jaar geleden stortte deze in. Desondanks geeft dat nog steeds een ongelofelijk mooi plaatje. Vervolgens gingen we naar een andere locatie. Hier was een soort natuurlijke tunnel in een rots, en door de tunnel heb je zicht op zee. Ook dit was ongelofelijk mooi om te zien. Vervolgens gingen we naar een andere ongelofelijk mooie locatie: Bay of Martyrs, waar allemaal rotsen in het water stonden. Waar de Great Ocean Road ook om bestaat staat zijn de eucalyptus bomen, met soms Koala’s. En wij hebben ze gezien. Dat was ook een bijzondere ervaring om Koala’s in het wild te zien. Vervolgens reden we richting de Grampians, een groot natuurpark met bergen en hike tracks. Hier hebben we een waterval bezocht. Daarna op weg naar de accomodatie kwamen we langs een sportveld met veel wilde kangeroe’s, hier nog even een selfie mee gemaakt en daarna op naar de laatste activiteit van de dag. We gingen naar een Aborignal Cultural centre met de naam Brambuk en vervolgens naar de accomodatie. Hier hadden we pasta met super lekkere bolognese saus.

Dag 3: Dit ging een sportieve dag worden. Zo begon de dag met een hike in de Grampians. Dit was ongelofelijk mooi. Er waren plaatsen met enorme rotswanden. Dit was wel een van de hoogte punten van de tour. Verder was het deze dag veel rijden. Zo hebben we nog een Pink Lake (roze meer) bezocht, dat vrijwel alleen maar uit zout bestaat en hierdoor roze lijkt. We gingen deze dag van de staat Victoria naar South Australia, waar Adelaide ook ligt.

Het was een super leuke tour, met leuke mensen. Bovenstaande zijn slechts de samengevatte highlights van de tour. Dit gebied van Australië is erg mooi, misschien wel een van de mooiste voor mij tot nu toe.

Ik had eerst nog 2 nachten in Adelaide voordat ik zou worden opgepikt voor de volgende tour, de outback tour. En in deze dagen was er van alles aan de gang in Adelaide, zo was hier Adelaide Fringe. Allemaal straatartiesten die hun talenten lieten zien. Maar er was nog iets anders, Adele trad op in Adelaide, in The Oval. Dit is een stadium zonder dak. En wij (wat mensen uit het hostel en ik) waren zo slim om daar die avond een kijkje te nemen en hopelijk wat mee te kunnen krijgen van de show. Toen we daar aankwamen was het beter dan verwacht. We konden alles luid en duidelijk horen. Toen we ergens bij de ingang op onze tenen stonden konden we zelfs stukken van het scherm zien. Maar... het werd alleen maar beter, want ik heb Adele in real life gezien, want de deur bij de ingangen stonden open. En wanneer er geen mensen voor stonden gaf dit zicht op het podium, waar Adele dus stond te zingen. We liepen verder en kwamen uit bij een heuvel naast het stadium. Vanaf hier konden we over de rand van het stadium heen kijken en konden we de grote schermen zien die alles afspeelde wat er live op het podium gebeurde. Daar bleven we de rest van de avond zitten om van de show te genieten. We waren dan ook niet de enigsten met dit idee. Rondom het stadium liepen nog zo’n duizenden mensen rond om wat van de show mee te krijgen.

De outback tour was de Rock Patrol tour van Adelaide naar Alice springs, van 6 dagen. De tour bestond uit erg, erg veel rijden, maar daardoor kwamen we op mooie plaatsen terecht. De tour was all inclusive, we hadden elke dag een ontbijt, lunch, diner en drinken. Ook alle accomodatie was geregeld.

Dag 1: Vanaf Adelaide reden we door de wijnvelden richting de outback. De bus zat helemaal vol met mensen, ik geloof dat we met 21 personen waren, van jonge backpackers tot een soloreiziger omdat ze met pensioen was, dit dan ook weer een erg leuke groep te zijn, en ook hier kwam ik al snel aan de praat met de mensen vlakbij me in de bus. Er bleken vrij veel Zwitserse in de bus te zitten (die erg gezellig zijn!) en een andere Nederlander. We stopten nog ergens voor wat boodschappen (alles was all inclusive, maar als je snacks of alcohol wilde, moest je dit zelf kopen). We bezochten Flinders Ranges, waar we een wandeling hadden. De dag was dan ook al snel voorbij omdat het veel uit rijden bestond. Onze eerste overnachting was in een Motel, ten zuiden van Flinders Ranges. Hier hadden we een ongelofelijk heerlijke maaltijd. De gids Craig kookte voor ons Aziatische roerbak groenten met kip.

Dag 2: Deze dag bestond ook weer uit veel rijden. We gingen richting Cooper Pedy, in de middle of nowhere. Maar eerst hadden we nog enkele stops bij typische Roadhouses. Dit zijn vaak tankstations, met een winkel, toiletten en wat meer. En je moet hier wel stoppen, want de kans is groot dat de volgende roadhouse minstens 200 kilometer verder op is. Het was duidelijk dat we in de outback waren tijdens de rit, zo verandere het landschap totaal, naar veel rood zand en meer droogte. Eenmaal aangekomen in Cooper Pedy gingen we als eerste naar onze accomodatie. Omdat het hier zo erorm warm gedurende de dag kan worden en steenkoud tijdens de nacht, leeft bijna 80% van de inwoners van Cooper Pedy in grotten onder de grond. Onze accomodatie was dan ook zo’n grot. Het was er lekker koel, altijd zo’n 20 – 25 graden. Vervolgens gingen we naar een Opal museum, want Cooper Pedy is de hoofdstad van Opal in de wereld. Opal is een soort kristal dat gevormd wordt over duizenden jaren in de grond. Deze werden hier veelal opgegraven. We kregen uitleg hoe ze werden opgegraven en hoe ze werden bewerkt. Vervolgens kregen we ook nog een typisch huis onder de grond te zien. Vervolgens hadden we nog wat tijd voor ons zelf om door het plaatsje Cooper Pedy te wandelen en gingen we met de groep pizza’s eten.

Dag 3: We hadden een grote rit voor de boeg. Via de Stuart Highway reden we in de richting van het midden van Australië. Vandaag kwamen we dan ook aan in de staat ten Noorden van South Australia: Northern Territory. Na de rit was de dag dan ook alweer bijna voorbij. Onze camping was vlakbij Kings Canyon. Hier was een zwembad, even lekker in afgekoeld dus. En vervolgens naar een uitzichtpunt gelopen om vanaf hier zonsondergang te bewonderen. Na zonsondergang hebben we gebarbecued. Op het menu stond kangeroe vlees. Dat was smullen. Dit ging de eerste nacht worden dat we zouden gaan ‘swaggen’. Een swag is een soort van grote slaapzak met een dun matras erin en stevig canvas als materiaal. Je slaapt dan in de open buitenlucht. Je zou jezelf er helemaal in kunnen verstoppen, maar daar was het iets te warm voor. Dus sliep ik erin met de swag half open. Het was gek genoeg nog best comfortabel ook. Maar zelfs als het niet comfortabel was, zou je dat snel vergeten, want zodra je naar boven keek zag je een hemel vol met sterren. Dit was echt ongelofelijk bijzonder. Ik kon vallende sterren zien, het sterrenstof, satellieten en ongelofelijk heldere en felle sterren.

Dag 4: Dag 4 begon erg vroeg, we gingen een hike maken door Kings Canyon. We stonden op rond 4 uur om zo al een mooi stuk te hebben gelopen voor zonsopgang omdat het anders veelste warm zou zijn. We pakten de bus en de kar in, verlieten de camping en gingen ricking Kings Canyon. Dit was een hike van zo’n 3 a 4 uur, met ongelofelijk mooie natuur en omgeving. De hike begon met een berg die ook wel ‘hartattack hill’ wordt genoemd. Het bestaat uit enorm veel traptreden en omdat minder fitte mensen dit niet altijd met gemak kunnen doen is er op de top van de berg een AED geplaatst. Verder liepen we bovenop en door de canyon en vertelde de gids ons zo nu en dan wat verhalen over de omgeving of over de aboriginals. Na de wandeling hadden we een redelijk ritje voor de boeg. We gingen richting Uluru (ookwel Ayers Rock). Iets wat op mijn bucketlist stond al voordat ik naar Australië ging. Voordat we bij Uluru aankwamen stopten we nog bij een droog zoutmeer, wat wit/roze lijkt. Eenmaal weer op de weg kwam Uluru al snel te voorschijn. Dit was indrukwekkend. Een enorme rode berg midden in de vlakte. We hebben hier nog vlakbij wat rondgelopen. We gingen naar onze camping, hier spullen uitgeladen, even afgekoeld in het zwembad. Vervolgens een avondmaal gemaakt bij en deze vanaf een mooi uitzichtspunt opgegeten tijdens zondsondergang. Dit was erg indrukwekkend, door zonsondergang wordt Uluru vuurrood. Een erg mooi gezicht. We gingen terug naar camping en gingen weer ‘Swaggen’ onder een supermooie hemel vol sterren.

Dag 5: We startte deze dag ook weer vroeg. Vlakbij Uluru ligt een andere berg met de naam Kata Tjuta (The Olgas). We reden voor zonsondergang naar een punt vanaf waar je Kata Tjuta en Uluru tegelijktijd goed kunt zien liggen. Vanaf daar hebben we zonsopgang aanschouwd en zijn we vervolgens richting Kata Tjuta gereden. Hier hebben rondom en door Kata Tjuta en hike gemaakt. We konden kiezen uit drie afstanden: 3.5, 5 en 7.5 kilometer. Ik koos met een aantal anderen voor de 7.5. Het was een super mooie hike. Leverde gave uitzichten op. We bezoochten Kata Tjuta nogmaals later in de ochtend, om het te zien met vollop daglicht. Vervolgens gingen we naar het Uluru Kata Tjuta Aboriginal Cultural Centre, om hier wat over de aboriginals uit deze omgeving te leren. Na een lunch hadden we bijna de hele middag voor onszelf. We zwommen wat om weer af te koelen, want het was echt ongelofelijk warm in de outback. Vanaf de camping kun je naar kijkpunt lopen voor zonsondergang. Vanaf hier hebben we zonsondergang bij Kata Tjuta aanschouwd, wat enorm mooie plaatjes opleverde.

Dag 6: Dit was de laatste dag. We stonden opnieuw weer vroeg op, ruim voor zonsopgang. Vandaag gaan we rondom Uluru lopen. Dit is een 9 kilometer lange wandeling, maar was niet heel zwaar omdat de grond gewoon vlak was. Omdat Uluru als spiritueel wordt gezien voor aborginals waren er veel plaatsen rondom Uluru waar we absoluut geen foto’s mochten maken. Dit waren de zogenaamde Sensitive sites (gevoelige plaatsen), omdat dit plaatsen waren uit verhalen van de oudheid van aboriginals. Het wordt als onrespectvol beschouwd hier foto’s van te maken. Dit geldt tegenwoordig ook voor het beklimmen van Uluru. Uluru bestaat uit mensen en dingen uit de geschiedenis. En pas sinds 2007 is Uluru dan ook volledig toegekend aan de aboriginals. Sindsdien beklimt dan ook minder dan 10% van de toeristen Uluru. Tevens is het ook het grootste deel van het jaar gesloten vanwege de warme temperaturen. Na de wandelingen gingen we terug naar het kamp, pakten we onze spullen en gingen we richting Alice springs. Onderweg stopten we nog voor een lunch. Na de lunch reden we richting een Kamelen Ranch, hier voor slechts 7$ nog een kameelritje gemaakt en daarna de reis voortgezet naar Alice Springs. We besloten om met z’n allen uiteten te gaan. Dit werd uiteindelijk nog een leuk feestje, want daarna zijn we met de meerderheid en de gids nog naar een pub geweest. Dit was een super gezellige afsluiting van een super toffe week, met een leuke groep.

Op het moment van schrijven, vandaag is het 20 maart, morgen ga ik richting Adelaide met de bus. (21 uur lange rit). Daar verblijf ik voor één nacht in een hostel. De dag erna ga ik met de nachtbus naar Melbourne om daar op zondag 26 maart de Formule 1 te kijken. Vanaf dan staat er eerst even geen reizen meer in de planning, helaas. Ik ga proberen werk te vinden, om zo nog een ruime maand te werk voordat ik op 1 mei richting Azië ga voor 9,5 week.