Surfcamp, outback course and finding a job

Surfcamp, outback course and finding a job.

Maandag 3 oktober vertrok de bus naar Surfcamp. In de bus begon de gezelligheid meteen al, we zaten bij een Belg die we al kenden van de Sidebar en bij een Amsterdammer. Het was ongeveer twee uur rijden naar ‘Seven Mile Beach’. Een hele mooie baai van welgeteld... 7 mijl lang. Een en al strand voor zover je kon zien. De omgeving was al perfect. Het kamp van surfcamp lag op een soort camping, met allemaal huisjes rondom een middenplaats. Op die middenplaats werd buiten het surfen om gechillt, gegeten en ’s avonds gefeest. Na aankomst kregen we wat gave surffilmpjes te zien van overal in de wereld en werden de kamers verdeeld. Wij zaten op de kamer met de Belg, de Amsterdammer en twee Zwisterse meiden. Even de boel uitgestalt en daarna konden we lunchen. De gehele groep van 100 werd in twee groepen gesplitst. Voor elke dag zou gelden dat er om de beurt een vroege en late groep was. We kregen allemaal een wetsuit uitgedeeld voor de week en het echte werk kon beginnen: we kregen onze eerste surfles. Vanaf het kamp was het zo’n 5 minuten lopen naar het strand. We konden allemaal een surfbord van de trailer pakken en meenemen naar het strand. De eerste les bestond voor het eerste deel uit een surfbord tekenen op het strand en hier allemaal handelingen op oefenen. Dat moet voor de leraren er ongetwijfeld grappig uit hebben gezien. Nu het water in. Helaas waren de golven niet enorm hoog. ‘Enkel tot knie’, om de golfhoogte uit te drukken. Mooie hoogte om te leren. Maar ze beloofde dat ze met de dag hoger zouden worden. Het lukte meteen al om te staan op het bord, dus mijn eerste dag kon niet meer stuk! Na de les gingen we naar de liquorshop, de drankwinkel om wat bier in te slaan voor de avond. Het was een hele wandeling bergopwaarts, maar dat was het zeker waard. Maar wat een uitzicht vanaf daar. De avond eerst tot 10 uur op het surfcamp zitten en daarna naar het strand. Iemand daar had nog een gitaar mee, dus dat was enorm gezellig. Zelf ook nog even mijn kunsten op de gitaar laten horen.

De dinsdag tot de donderdag waren qua dagindeling eigenlijk exact hetzelfde. In de ochtend een surfles van 2 uur en in de middag surfles van 2 uur. De dagen begonnen met het ontbijt. De ene dag konden we een wat uitslapen, de andere dag zaten we om 7 uur al te ontbijten. Op de dinsdag waren de golven iets hoger dan op de maandag, maar niet veel. Nog steeds een mooie hoogte om te leren surfen, maar stiekem hoopte ik toch wel dat ze flink hoger zouden worden gedurende de week. Want golfen van ‘knie-hoogte’ zijn natuurlijk maar babygolfjes, zo zouden we ons nooit surfers kunnen noemen. Na 2 uur surfen, gingen we terug en maakte we ons klaar voor de lunch. De lunches waren overigens zeer goed. Elke dag met de lunch een stuk vlees van de grill op een broodje, en we konden eten tot alles op was. Ik kon alweer niet wachten om het water in te gaan. Wat een kick geeft het als je een golf kunt pakken, op je board kunt staan en dan vervolgens versnelt. De middagles op de dinsdag vloog dan ook weer om en na die tijd, gingen we inmiddels al als ritueel, weer drank halen bij de liquorshop boven op de berg. Een biertje nuttigen onder genot van het prachtige uitzicht, en daarna zorgen dat we optijd voor het diner terug waren. Het diner was ook elke dag erg goed. Een stuk vlees van de grill, met vaak iets van aardappels of pasta. ’s Avonds was het weer gezellig, maar we maakte het meestal niet al te laat. Het kon namelijk ’s avonds flink afkoelen en halverwege de week kwam hierbij ook nog is een sterke wind opzetten. De woensdag waren de golven zoals gehoopt weer iets hoger. Dit was al een leuke hoogte, namelijk ‘heup-hoogte’. De woensdag leek wat dat betreft dan ook precies op de dinsdag qua indeling, 2x surfen en ’s avonds weer gezelligheid op het surfcamp. Op donderdag begon de dag al best winderig, ik was erg benieuwd hoe de golven waren die dag. Ik kon dus ook weer niet wachten om het board weer te pakken en hiermee de zee in te gaan. De golven waren ook inderdaad hoger, een mooie hoogte. Ondanks de mooie grootte van de golven waren ze niet erg mooi door de wind. Het was zwaar om bij de achterste golven te komen om vanaf daar een golf te pakken. Wel gelukt, en zo op een paar mooie golven gesurft. Voor de middagles goldt hetzelfde, misschien was de zee haast nog wel iets ruiger. Daarom mochten we ook maar één golf pakken, ‘om toch nog even gesurft te hebben...’. De les werd dus afgeblazen. Jammer, maar goed, konden we even lekker relaxen en bijkomen die middag. Het maakte me alleen maar meer nieuwsgierig hoe de golven op de vrijdag zouden zijn. De donderdagavond was de laatste avond op surfcamp, dus dit was feest. Eerst tot 10 uur op het surfcamp en daarna met z’n allen richting het strand. Daarna snel het bed in om op vrijdag nog een laatste keer te surfen. De golfen waren echt hoog en mooi. Af en toe kwam er een zogenaamde ‘set met golven’, een golf of 3 die echt goed zijn, ongeveer elke 10 minuten. Er zaten in zo’n set af en toe echt hoge golven bij, ongeveer van mijn lengte. In de middag pakten we onze spullen bij elkaar en gingen we weer richting Sydney. Hier kwam we rond 6 uur aan, het surfcamp vloog echt voorbij, maar wat was het geweldig. We hadden een hostel geboekt wat nog een kwartier lopen was na aankomst in Syndey. Hier de backpacks gedumpt en teruggelopen naar de Sidebar waar een afterparty was. Namelijk een free drink en free food. Hier nog even rondgehangen en weer terug naar het hostel. We sliepen hier in een grote slaapzaal, met 12 bedden. Ik sliep boven een man die waarschijnlijk ergens in Sydney voor langere tijd werkte, want hij zijn hoekje helemaal ingericht. Hij wist overigens ook wat snurken is, want wat een kabaal maakte hij. Haha.

Op de zaterdag gingen we even wij Work and Travel langs, de organisatie in Australië. Hier hebben we ons ‘huiswerk’ gedaan, het CV in Australische stijl gemaakt en even wat op het internet gesurft, opzoek naar wat baantjes. De zaterdag was zo om als je even druk bezig bent met zo al die dingen te regelen en af te maken. Voor we het wisten was het tijd om te dineren. We kenden nog een goede goedkoope tent waar we voor 10$ (7 euro), een steak met patat konden eten. Hier gegeten en vervolgens heb ik nog afgesproken met mensen van surfcamp bij de sidebar. Ik had nog wat bonnetjes met ‘2 drinks for 1’ en die moesten uiteraard op voordat we Sydney gingen verlaten.

Zondag zaten we om 8 uur aan het onbijt, wat gratis was in het hostel. Na het ontbijt richting het Central Station gelopen, want om half 10 vertrok onze trein naar Tamworth. Vlakbij Tamworth zouden we onze Outback course krijgen, om wat boerderijvaardigheden in een week te leren. De rit van Sydney naar Tamworth was lang, ruim 6 uur. Ik zat het eerste deel van de rit alleen. Later kwam er een man naast me zitten, waarmee ik vrijwel de rest van de rit (nog zo’n 4 uur) uitgebreid mee heb gepraat. Hij kwam van oorsprong uit Chili, woont nu al 15 jaar in Australië en is leraar op een Universiteit. Hij kon me van alles vertellen over de omgeving in de buurt van Tamworth en had nog wat handige tips voor in Australië. Een mooie voorbereiding op de week dus. In dezelfde wagon had ik inmiddels nog wat meer Nederlanders gespot, die ongetwijfeld ook de cursus gingen volgen. Na een lange rit van 6 uur, kwamen we aan het eind evan de middag in Tamworth aan. Een echt country stadje met een typische western style. Dit was duidelijk te zien aan de cowboyhoeden en aan de huizen die zo uit een cowboyfilm konden komen. Het YHA hostel lag recht tegenover het station dus ver lopen was dat niet. Hier werd al snel duidelijk dat de cursus voornamelijk werd gevolgd door Nederlanders. Op maandag om 9 uur ‘s ochtends werden we opgehaald met een busje vanaf het hostel. We waren met een groep van ongeveer 20, bijna allemaal Nederlanders dus, op een Deense, Engelse, Schotse en 3 Australiërs na. De bus maakte een snelle stop bij een supermarkt en een kringloopwinkel, om nog wat lekkers en wat oude kleren in te slaan. Na een rit van een uur over allemaal smalle weggetjes, waar we inmiddels al lang geen bereik, laat staan internet hadden, kwamen we aan bij de Leconfield farm. Hier stonden allemaal stoelen rondom een kampvuur klaar. We kregen een kop thee wat op koffie leek (en dus niet te drinken was), introduceerde onszelf en daarna kon de cursus beginnen. We begonnen de cursus met paardrijden, mijn paard heette Lotta. Zo trainde de boer Tim zijn paarden daar volgens de zogenaamde ‘Western Natural Horsemanship’. De boerderij ligt midden tussen bergen en de paarden zijn dan ook onmisbaar om het vee te drijven.

Op dag 2 van de cursus moesten we naar het land om te paarden te vangen en te leren zadelen, we kregen een Natural Horsemanship les. Vervolgens leerden we lassowerpen en het slaan met een zweep. De zweep moest een knal maken in de lucht, maar in plaats daarvan sloeg ik me zelf regelmatig tijdens het zwaaien. Lastig en pijnlijk zo’n zweep. Daarna pakten we de gezadelde paarden en gingen we schapen drijven. Na 1 les paardrijden verwachtte Tim wel heel wat van ons. Maar goed, de beste manier om het te leren is door het te doen. Dus daar ging ik dan achter de schapen aan, wat echt leuk was. In de middag gingen we een schaap vangen die we gedreven hadden. Wie het laatste er een ving moest trakteren op een biertje. Tim koos 2 schapen uit die geschoren moesten worden en die namen we mee naar de stal. Hier mochten we allemaal even een stukje scheren. Na het scheren mochten de vegentariërs terug naar de accomodatie, want ja, er ging een schaap geslacht worden. Men leeft daar van het vlees van de eigen dieren. Tim zelf slachte het schaap, deze brachten ik en nog 3 anderen naar de schuur naast de accomodatie om te bewerken en te laten drogen. De dag vloog zo voorbij en voor we het wisten zaten we aan het diner, wat net als de lunch goed voor elkaar was. Meestal zelfs met kangeroo vlees erbij.

Dag 3 bestond niet uit paardrijden, maar uit een les in de methode waarop boer Tim zijn paarden traint. Dit kregen we in de ochtend. De rest van de dag bestond uit werk wat we veel op een boerderij tegen zouden kunnen komen. Als eerste deden we pasture improvement, de kutklusjes zegmaar, stenen rapen, of onkruidwieden. Hier waren bepaalde methodes voor. Het was maar een klusje van een klein uurtje. En opzich niet eens vervelend. Ik deed rock picking (stenen rapen), hierbij moesten we grote keien uit de grond los slaan, zodat er wat verbouwd kon worden op het land. Na dit gedaan te hebben gingen we met z’n allen achterop twee pick-ups naar de top van de berg om hier te lunchen. Vanaf daar gingen we naar het uiterste gedeelte van de grond van Tim, namelijk naar de hekken. Hier leerden we hekken repareren en plaatsen.

Op dag 4 moesten we weer de paarden het land halen en zadelen. Na wat les met het paard kon het echte werk beginnen. De reden waarom Tim paarden gebruikt en geen crossmotoren en quads... We gingen vee drijven uit de bergen met de paarden. Dit was supergaaf. In Nederland rijdt men met het paard rondjes in het weiland, maar hier ga je van de wegen en paden af, dwars door alles, waar je vrijwel alleen maar met het paard bij kan komen. We leerden hoe we in draf konden met het paard wat nodig was om het vee te drijven. Na een mooie route splitsen we ons op in 2 groepen, de beginners en de ervaren rijders. Ik hoorde vanzelfsprekend bij de beginners. Desalniettemin was het nog steeds super om opzoek te gaan naar het vee. Na het vee gevonden te hebben moesten we deze drijven naar een verzamelplaats. Daar zouden ook de ervarenrijders het vee van de andere kant naar toe drijven. Vervolgens brachten we met z’n allen het verzamelde vee naar stukje land, ingedeeld in allemaal delen met hekken zodat we het vee konden sorteren. Hier werd een kleine lasso competitie gehouden op het echte vee. Vervolgens sorteerde we de jonge stieren van de kalfen. Deze moesten namelijk nog gecastreerd en gemerkt worden. Maar dat te doen moesten de jonge stieren op hun zij liggen. Om dat voor elkaar te krijgen gingen we stoeien met de stieren. Bij elke stier heb ik geholpen. Wat een sterke beesten waren het al, we pakten ze namelijk aan met 2 jongens die daar al werkten en dan nog 2 van de cursus. Met 4 man kregen we met moeite de jonge stieren één voor één naar de grond. Het is een traditie om de ballen van de stier te eten. Deze werden dus meegenomen en op de grill gegooid voor het diner. Ze werden in stukjes gesneden en we konden het proeven. Met flink wat BBQ-saus was het net als elk ander stukjes vlees. Haha.

Op de laatste dag kregen we een les in het onderhoud van het zadel van het paard. Vervolgens gingen we de paarden weer vangen om vandaag te leren rijden in galop. Dat was ook wel erg gaaf om te doen. Het waren snelle dieren. We kregen de opdracht om wat vee de arena in te drijven om vervolgens met het paard één koe in de arena te achtervolgen. Zodat de paarden gewend raken aan de koeien en de koe weet dat hij het paard achter zich aan kan krijgen. We deden nog wat ‘Natural Horsemanship’ games en toen zat de week er al weer op. We konden onze spullen alvast inpakken. Tim vertelde ons dat we nog een telefoontje konden krijgen van een boer die nog mensen zocht, maar dit was helaas niet gebeurt. Aan het einde van de middag kregen we allemaal een referentie van de cursus en een lijstje met telefoonnummers om werk te vinden. De gooiden onze backpacks in de kar en gingen in het busje zitten. Om de week af te sluiten gingen we met z’n allen uiteten bij een lokale pub waar wellicht ook nog werk te vinden was. Hier lekker gegeten en zelfs nog een interview gehad met een boer, wat niet mocht baten. Na in hostel aangekomen te zijn gingen we met iedereen nog even op stap in Tamworth. Wat erg gezellig was. De clubs zijn daar heel country-achtig en er was live muziek. Was een super gezellige avond. Ondanks dat ik de outback course met minder paarden en meer machines had verwacht was het nog steeds een fantastische week!!

De zaterdag was ik er al optijd uit om het lijstje met telefoonnummers af te gaan. Dit mocht niet baten, want of de boeren waren voorzien, of ik kreeg geen gehoor. Zo heb ik via internet nog wat sollicitaties rond gestuurd. Van een Australische man die ook op de cursus was kreeg ik nog een nummer van een oude werkgever van hem. Samen met hem een SMS getypt en deze verstuurd. Ik wou niet te lang in Tamworth blijven omdat ondanks dat het een redelijk stadje is, het verweg is van het meeste werk en de drukkere plaatsen. Zo herinnerde ik me nog iets van een werkhostel aan de oostkust, het Hoey Moey Hostel. In het plaatsje Coffs Harbour. Het is een hostel die je kunt boeken en dan kun je via hun vaak werken op fruitboerderijen. Het typische backpackers baantje zegmaar. Het hostel zou vaak vol zitten dus heb ik op de gok maar gebeld met nog een andere Deense jongen die er ook wel is over gehoord had. Ze hadden nog plek in het hostel en er was werk genoeg was het antwoord aan de telefoon. Gelukkig dus. Meteen een trein geboekt naar Coffs Harbour op zondag 16 oktober, net als de Deense jongen.

Zondag om 10.27 vertrok de trein, eigenlijk helemaal in de verkeerde richting. Ik ga bijna over Sydney en dan via de kust naar het noorden. Het zou in principe bijna 14 uur gaan duren, omdat ik een overstap zou hebben en 4 uur op de volgende trein in Maitland moest wachten. Maar eenmaal aangekomen in Mailtand vroegen we alvast op welk perron we moesten zijn voor de volgende trein. De man vertelde ons dat er nog een trein eerder ging, 20 minuten later al, en met wat geluk konden we bij de helpdesk onze tickets omboeken. Dat was gelukt. Ik zit nu in de trein van Maitland richting Coffs Harbour. Ik kon me nog herinneren dat de pannenkoekenbakker (van het vorige verslag) ook naar Coffs is gegaan. Ik had zijn nummer nog en hij bleek inderdaad ook in hetzelfde hostel te zitten in Coffs Harbour. Hij heeft een auto en wou ons oppikken van het station, dat scheelde mooi weer 2.5 km lopen met een zware backpack. Eenmaal aangekomen bij het hostel was de eerste indruk zeer goed. De pannenkoekenbakker heeft ons wat rond geleid. Het hostel ligt direct aan zee en het leek allemaal zeer gezellig.

Ik ga zien hoe of wat het bevalt in Coffs Harbour. Coffs Harbour ligt precies tussen Sydney en Brisbane in, twee grote steden waar ook veel werk is. Ik zit in de eerste instantie voor 7 dagen in Coffs Harbour, hier ga ik dan werken als fruitplukker om zo in ieder geval wat te kunnen verdienen. Ik hoop in de tijd dat ik in Coffs zit ergens anders wat beter werk kan vinden. Maar wie weet bevalt het wel in Coffs Harbour, het hostel zit namelijk aan het strand. Er kan dus gesurft worden, er zitten veel backpackers en er is werk. Klinkt voor mij als een goede combinatie. Tot nu toe is het zeker al een geslaagd avontuur, ik ben benieuwd wat er volgt! 

Foto's volgen nog! Er staan foto's en filmpjes op facebook van surfkamp op de facebook pagina van Surfcamp Australia: www.facebook.com/surfcampaustralia